Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Πώς να φτιάξετε τον δικό σας χαρταετό!

Σίγουρα είναι παίδεμα να τον φτιάξεις την στιγμή που μπορείς να τον αγοράσεις σε κάθε γωνία αλλά η κατασκευή του δίνει άλλο νόημα και χαρά σε όποιον καταπιαστεί. Ετσι δεν θα "έχει περάσει ακόμα μια Καθαρά Δευτέρα". Είναι η Καθαρά Δευτέρα που φτιάξαμε τον χαρταετό με φίλους, με γνωστούς, με τα παιδιά μας...Είναι αυτή που μοιραστήκαμε με άλλους τον πολύτιμο χρόνο μας...είναι η επαφή με τα φυσικά υλικά, ισως και μιά ευκαιρία να αγναντέψουμε από ψηλά την καθημερινότητα κι να αφεθούμε στο παιχνίδισμα του ανέμου...
και του χρόνου.

Πάμε ΒΗΜΑ - ΒΗΜΑ

Ο χαρταετός είναι μια ελαφριά κατασκευή σκοπός της οποίας είναι να πετά με τη βοήθεια του αέρα. Ο χαρταετός κρατιέται από αυτόν που τον πετά μέσω της καλούμπας, ενός λεπτού σχοινιού.

Η συνήθεια του πετάγματος χαρταετού προέρχεται πιθανότατα από την Κίνα. Είναι δημοφιλής σήμερα στην Κίνα, στην Ιαπωνία, στην Ινδία, στην Ταϊλάνδη και στο Αφγανιστάν. Στην Ελλάδα το πέταγμα του χαρταετού είναι μέρος των εθίμων της Καθαράς Δευτέρας και συγκεκριμένα του υπαίθριου εορτασμού της... - τα λεγόμενα κούλουμα. Ο σκελετός των χαρταετών κατασκευάζεται είτε από ελαφρύ ξύλο είτε από πλαστικό, ενώ το μέρος που φέρνει αντίσταση στον αέρα από πλαστικό φύλλο ή χαρτί.

Σημαντικά σημεία του χαρταετού για επιτυχημένο πέταγμα είναι:

* τα ζύγια της καλούμπας
* τα ζύγια της ουράς
* το μέγεθος της ουράς

Οι χαρταετοί φτιάχνονται σε τεράστια ποικιλία σχημάτων. Παραδοσιακό σχήμα στην Ελλάδα είναι αυτό με τον εξάγωνο σκελετό.

Θα χρειαστούμε:
3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά το καθένα
χαρτί ή πολύ λεπτό νάιλον
γερό σπάγκο
λεπτό σύρμα
κολλητική ταινία
χρωματιστά χαρτιά για την ουρά

Κατασκευή:

Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές.
Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται (επόμενο σχήμα).

την άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.
Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.



Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβουμε γύρω - γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών (επόμενο σχήμα).

Σε αυτό το σημείο, μπορούμε ν’ αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε έναν μοναδικό χαρταετό. Μπορούμε να κολλήσουμε διάφορα διακοσμητικά, ή να ζωγραφίσουμε την σημαία της αγαπημένης μας ομάδας, πρόσωπα, πεταλούδες, πουλιά και ζώα.
Κατόπιν ξαναβάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλούμε με κολλητική ταινία.
Σε δυο άκρα (β & γ) στερεώνουμε σπάγκο, για να δέσουμε στην μέση του την ουρά. Προσέχουμε ώστε: αβ = αγ = γδ = βδ. Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει (επόμενο σχήμα).

Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε, από λωρίδες που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους 20 Χ 20 εκατοστά, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο.
Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, (ε & ζ), δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι δυο κομμάτια σπάγκος δεμένος στο άκρα ε και ζ, που το καθένα ενώνεται με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται από το κέντρο του χαρταετού. Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.
Στο σημείο της ένωσης δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.

Βρίσκουμε ένα πλάτωμα μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα, γυρίζουμε τον χαρταετό μας κόντρα στον άνεμο και….. ΑΜΟΛΑ ΚΑΛΟΥΜΠΑ!"


Απο το http://troktiko.blogspot.com/2009/03/blog-post_6884.html που το βρήκε στο http://www.microlix.gr/blog/?p=1566#more-1566 που εκείνο το πήρε απο τα http://www.matia.gr/5/52/52_1_4.html

Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως αυτόν που πρώτος κάθησε κι έφτιαξε αυτές τις οδηγίες κατασκευής με μεράκι και κέφι ... Μας γλύτωσε από πολύ δουλειά, η αλήθεια να λέγεται.
Μπράβο σε όσους σέβονται την δουλειά των άλλων, ακόμα και στον απρόσωπο χώρο του διαδικτύου, αναφέροντας τις πηγές τους. Ενα καλό μάθημα, ότι πρέπει για Απόκριες και μασκαράδες παντός είδους...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ένα μεγάλο μπράβο και σε σας, που με τόση φροντίδα και αγάπη μας ενημερώνετε, μας αφυπνίζετε, μας ευαισθητοποιείτε, μας φέρνετε ξανά κοντά στην φύση -την αληθινή μας φύση-, και που δεν πτοείστε μπροστά σε ένα απρόσωπο και αμμέτοχο κοινό. Μην ανησυχείτε, η δουλειά γίνεται, και χωρίς πολλά σχόλια!!
καλώς σας βρήκα και καλή συνέχεια.
θα είμαι μαζί σας!