ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ;

Ο 28χρονος γιός του Ζακ Κουστώ, Πιερ –Ιβ,  που ακολουθεί τα βήματα του θρυλικού πατέρα του προτείνει λύσεις  για την αναγέννηση της θάλασσας μας.

Σε πρόσφατη εκδήλωση στο Μονακό παρουσίασε τα πρώτα αποτελέσματα της πρώτης του επίσημης αποστολής. Ενα ντοκυμαντέρ με τίτλο «Μυστικά της Μεσογείου. Ο χαμένος κόσμος του Κουστώ».

Η εικόνα που αντίκρυσε με τους συνεργάτες του  στις πρώτες τους εξορμήσεις  στα νερά της Μασσαλίας ήταν αποκαρδιωτικά. Σε ορισμένα είδη η συρρίκνωση του πληθυσμού είναι της τάξης του 90%, ως αποτέλεσμα της μόλυνσης, της υπεραλίευσης, της αλόγιστης εκμετάλλευσης των ακτών και των θαλασσών.

Σύμφωνα με μια ιστορική απογραφή της θαλάσσιας βιοποικιλλότητας που δημοσιεύτηκε πέρυσι, η Μεσόγειος μπορεί να αναγεννηθεί προς όφελος των 130 εκατομμυρίων ανθρώπων απο 20 διαφορετικές χώρες που ζούν στις ακτές της και βιοπορίζονται απο τον πλούτο της.

Επιλεγμένες  θαλάσσιες περιοχές που είχαν περάσει σε ειδικό καθεστώς προστασίας εμφάνισαν μιαν εντυπωσιακή αναγέννηση της υποθαλάσσιας ζωής τους. Στα μησιά Μέντες της Κόστα Μπράβα η απαγόρευση της αλιείας επι 27 χρόνια,  σε  μια έκταση μόλις ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, ήταν αρκετή για να ανανεωθεί πλήρως ο πληθυσμός των μεγάλων ψαριών, να γεμίσει ο τόπος σκορπίνες, λαβράκια και τσιποούρες, να ξανανιώσουν τα κόκκινα κοράλια και να δημιουργηθεί ένα αληθινό χρυσορυχείο που παράγει πλούτο της τάξεως των 7 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο μόνο απο την αειφόρο αξιοποίηση και τον καταδυτικό τουρισμό - ποσό εικοσαπλάσικο απο ότι θα απέδιδε η ανεξέλεγκτη αλιεία.

Δυτικά της Κορσικής σε μια περιοχή που μετράει 35 χρόνια σε καθεστώς ειδικής προστασίας οι ροφοί, οι κουτσομούρες, οι σμέρνες  και οι σηκιοί απολαμβάνουν ένα οικοσύστημα με περισσότερα απο 400 είδη θαλάσσιας χλωρίδας.

Αρκούν 3-5 χρόνια αυστηρής προστασίας μιας θαλάσσιας περιοχής  για να φανούν τα πρώτα αποτελέσματα, τόνισε ένας ισπανός συνεργάτης του ερευνητικού προγράμματος. Η συνολική βιομάζα - σε κιλα - πενταπλασιάζεται, η πυκνότητα της θαλάσσιας πανίδας - ανα κυβικό μέτρο- αυξάνεται 166%, το μέσο μέγεθος των ψαριών κατά 28% και το πλήθος των ειδών κατά 21%.

Δυστυχώς για τη Μεσόγειο μόνο το 1% των υδάτων της έχουν ενταχθεί σε καθεστώς προστασίας, ενώ μόλις το 0,01% διαφυλάσσεται αποτελεσματικά. «Πρόκειται για μεγάλη παρεξήγηση. Πολλοί πιστεύουν οτι θέλουμε να διώξουμε τον κόσμο απο τη θάλασσα, να στερήσουμε απο τους ψαράδες την πηγή του βιοπορισμού τους. Μα μέχρι σήμερα η υπεραλίευση τους υποχρεώνει να πηγαίνουν όλο και πιο βαθειά και όλο πιο συχνά, για να μην γυρίσουν με άδεια χέρια. Αυτό είναι φαύλος κύκλος. Παραδείγματα προστατευομένων περιοχών στη Χιλη και στο Μεξικό έχουν δείξει οτι απο την αναγέννηση του πληθυσμού επωφελούνται και οι περιοχές έξω απο τις προστατευόμενες ζώνες και οι νόμιμοι αλιείς έχουν δει τα εισοδήματά τους να διπλασιάζονται».

Το πρωτόκολλο του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλλότητα έχει θέσει ως στόχο το 10% των υδάτων της Μεσογείου να έχει ενταχθεί σε καθεστώς προστασίας ως το 2020.

(Το παραπάνω κείμενο ήταν περιληπτική απόδοση ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε στις 29/2/2001 σε ένθετο περιοδικό της «Καθημερινής» , με θέμα την Κατάδυση στη μεσόγειο).

Διαβάζοντας τα παραπάνω μας πιάνει απογοήτευση και οργή για την αδράνεια πολιτών και αρμόδιων αυτοδιοικητικών οργάνων των περιοχών γύρω απο τον Κορινθιακό, για την κατάσταση που επικρατεί στη θάλασσά μας και χαρακτηρίζεται απο αλόγιστη ρύπανση, ανεξέλεγκτη υπεραλίευση, άγνοια και καιροσκοπισμό εκ μέρους των φίλων μας ψαράδων του Κορινθιακού. Μήπως είναι καιρός οι ενεργοί πολίτες να συντονιστούν και να  πάρουν ξανά και πιο ζεστά στα χέρια τους το θέμα της προστασίας του Κορινθιακού ;