Η αγωνία ενός Έλληνα Πολίτη ...

Το άρθρο αναρτήθηκε απο τον φίλο μας Φιλόλαο Αριστομένη

Είναι εδώ και μερικούς μήνες που παρακολουθώ τις δραστηριότητες των πολιτών της Φωκίδας, στην αγωνιώδη προσπάθεια τους να περισώσουν και να προφυλάξουν το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και κινούμαστε όπως εξάλλου είναι υποχρέωση του κάθε έλληνα πολίτη.

Μεγάλες λέξεις οι τελευταίες. Έλληνας πολίτης. Με λύπη διαπιστώνω το πόσο λίγο Έλληνες και πόσο καθόλου πολίτες υπάρχουν τουλάχιστον στη Φωκίδα, γιατί για να είσαι Έλληνας πρέπει να υπακούς στη λογική και στους φυσικούς νόμους και για να είσαι πολίτης θα πρέπει να μετέχεις στα κοινά προσωπικά και όχι διαμέσου αντιπροσώπου όπως συνηθίζεται και κυρίως να σε ενδιαφέρει το κοινό καλό αφού είναι και καλό για τον καθένα μας.

Αντίθετα και μέσα ακόμα στις συνελεύσεις βλέπω κόσμο να ανεβαίνει στο βήμα με μερική η ολική άγνοια επί θεμάτων βασικών για το περιβάλλον που αν ρωτούσαν θα γνώριζαν, όπως παραδείγματος χάριν για τις επιπτώσεις των βαρέων μετάλλων στον οργανισμό όπου ο ομιλητής προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν έχουμε επαρκεί στοιχεία επί του θέματος ώστε να κινηθούμε νομικά εναντίον της εταιρίας εξόρυξης αλουμινίου, ε λοιπόν εσείς δεν ξέρετε, ένας γιατρός γνωρίζει πολύ καλά ,η το άλλο που ήταν όλοι έκπληκτοι με την υψηλή συγκέντρωση τοξικών ουσιών στα ψάρια ενώ το θαλάσσιο περιβάλλον δεν φαινόταν τόσο μολυσμένο, μα αν ρωτούσες έναν κτηνίατρο θα σου έλεγε ότι είναι απολύτως φυσικό μια και όλοι οι οργανισμοί κάνουν ακριβώς αυτό , συλλέγουν υλικά διά μέσου της τροφής για να μεγαλώσουν και να συντηρηθούν, τα υδρόβια φυτά πρωτίστως και πάει λέγοντας μέχρι τα σαρκοβόρα όπου συναντάμε και τις υψηλότερες τιμές και αποτελούν και την τροφή μας, συνήθως. Τίποτα το περίεργο. Περίεργο είναι που τίθενται θέματα τόσο σημαντικά σαν απλοί στατιστικοί υπολογισμοί, όπου οι ανώτατες και κατώτατες τιμές ορίζονται από μόνες τους γενικά χωρίς την απαραίτητη συμβολή ενός υγειονομικού οργάνου ώστε να έχουν σημασία για την δικιά μας περιοχή. Που είναι η μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων ώστε να μπορεί να συνεχίζει να λειτουργεί η εταιρεία αλουμινίου? Και κυρίως ποιός θα κάνει την μελέτη, ώστε να μην λειτουργήσουν τα συμφέροντα πάλι υπεράνω του νόμου? Θυμηθείτε ότι εμείς οι πολίτες έχουμε υποχρέωση από το σύνταγμα να προστατεύουμε το περιβάλλον, και για να συμβεί αυτό θα πρέπει ότι λέμε και ότι κάνουμε να συμφωνεί με αυτό. Το περιβάλλον και η φύση εν γένει δεν προσεγγίζεται ούτε με αγάπη ούτε με μίσος. Αυτά είναι ανθρώπινες ψυχικές καταστάσεις που συνήθως την καταστρέφουν η από υπερβολικό ζήλο η από τυφλό συμφέρον. Η φύση και το περιβάλλον προσεγγίζεται μόνο με σεβασμό, γνωρίζοντας τους νόμους της και ακλουθώντας, όχι θέτοντας τους δικούς του ο καθένας. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να βάλουμε φράγμα στην περιοχή της Τολοφώνας μειώνοντας και άλλο την εισροή φρέσκου οξυγονωμένου ύδατος στα ήδη δραματικά μειωμένα ύδατα που πέφτουν στον κόλπο του κορινθιακού και σε συνάρτηση με την αύξηση του πληθυσμού και των δραστηριοτήτων αργά αλλά σταθερά τον καθιστούν βούρκο. Αν μάλιστα προσθέσουμε και το γεγονός ότι το εν λόγω μέρος είναι παραθαλάσσιο τότε αποτελεί καθαρό παραλογισμό αν όχι κάτι χειρότερο η επιλογή του φράγματος ενώ είναι πιο λογική και ασυγκρίτως φτηνότερη η λύση της αφαλάτωσης. Αν μάλιστα κάποιοι κόπτονται για το περιβάλλον και το ευ ζην της εν λόγο περιοχής ας φροντίσουν για την επιδιόρθωση και την επέκταση του ήδη υπάρχοντος βιολογικού καθαρισμού, από του οποίο τα καθαρισμένα λύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το πότισμα ώστε να μην κατασπαταλάτε το πόσιμο ύδωρ.

Μετά και τα πρόσφατα γεγονότα στην Γκιώνα και το κάψιμο του σπιτιού του κυρίου Κόλια, οι υπεύθυνοι δείχνουν τη γνώμη τους για το περιβάλλον , για την ευνομία και για εμάς, όλους εμάς που προσπαθούμε να ζήσουμε σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, έτσι που να μην μένει καμιά αμφιβολία ακόμα και στον πιο αδαή ούτε για το ποιοί είναι ούτε για το τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν και ποιοί εν τέλει τους στηρίζουν.

Έτσι απλώς επισπεύδουν τα πράγματα, γιατί μας αφαιρούν το δικαίωμα επιβίωσης και όσον αφορά την επιβίωση δεν υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης.