Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Το κείμενο που μας έστειλε και το οποίο κατέθεσε η κ.Αφροδίτη Παπαθανάση, Νομαρχιακή Σύμβουλος

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ, Η ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ

Η ανάπτυξη του τόπου μας και η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας αφορούν όλους , και ιδιαίτερα εμάς που ασχολούμαστε με τα κοινά. Η προστασία της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς οφείλει σήμερα να είναι μέρος του αναπτυξιακού μοντέλου που προτείνουμε , μας αφορά και πάλι όλους – και δεν αποτελεί προνόμιο και προνομιακό πεδίο πολιτικής κανενός .
Η σημερινή συνάντηση στην Αποστολιά , με θέμα την εξορυκτική δραστηριότητα των μεταλλείων βωξίτη φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο αληθινές αγωνίες και πραγματικές , δεδομένες καταστάσεις. «Μεταλλεία – Ανάπτυξη – Θέσεις Εργασίας – Προστασία του Περιβάλλοντος».
Η αλυσίδα Βωξίτης – Αλουμίνα – Αλουμίνιο , από τη Γκιώνα έως τα Άσπρα Σπίτια , απασχολεί σήμερα περισσότερους από 2000 εργαζόμενους . Και , ναι , αυτή η αλυσίδα παραγωγής έχει και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι εύκολες απαντήσεις είναι αυτές των άκρων. Οι ουσιαστικές και υπεύθυνες απαντήσεις είναι αυτές που εξασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας , μεγιστοποιούν το όφελος για την τοπική κοινωνία , κληροδοτούν τα δάση στις επόμενες γενιές , απαιτούν από το κεντρικό κράτος οργάνωση , σοβαρότητα και έλεγχο και απαιτούν από τις μεταλλευτικές εταιρείες να δουλεύουν με τα υψηλότερα περιβαλλοντικά κριτήρια και τους υψηλότερους κανόνες ασφάλειας. Ως κοινωνία πάμε μπροστά όταν μπορούμε και συνθέτουμε , όταν βλέπουμε τα προβλήματα ρεαλιστικά αλλά όχι φοβικά , όταν με την στάση μας και τις επιλογές μας δίνουμε λύσεις που αντέχουν στο χρόνο , λύσεις προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας και αναδιανομής , λύσεις που θα βοηθήσουν τις γενιές που έρχονται.
Η ανάπτυξη της περιφέρειας μας οφείλει να γίνει με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη , το σεβασμό στο περιβάλλον. Δεν μπορεί όμως να αγνοηθεί – δεν μπορούμε να υποκριθούμε πως δεν υπάρχει μετάλλευμα βωξίτη στην περιοχή. Δεν μπορούμε να υποκριθούμε και να πούμε πως η εκμετάλλευση αυτή δεν θα συνεχιστεί και στις επόμενες δεκαετίες. Άρα , οφείλουμε υπεύθυνα να απαντήσουμε πως:
Να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας στον κλάδο , αντίθετα και στις εποχές που ζούμε , οι Εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί και να στηρίξουν μέσα από επενδύσεις σε έργα προστασίας και αποκατάστασης την ανάπτυξη και νέων θέσεων εργασίας.
Η ανάπτυξη των μεταλλείων και η συνέχιση της δραστηριότητος τους είναι αναγκαία πραγματικότητα. Η ανάπτυξη όμως αυτή οφείλει να γίνεται και με όρους κοινωνικής συναίνεσης και άμεσα οφέλη στις τοπικές κοινωνίες.
Να προχωρήσουν οι Εταιρείες στην υπογειοποίηση της εξορυκτικής τους διαδικασίας – κύρια για να μην καταστραφούν και άλλες δασικές εκτάσεις. Να σεβαστούν οι Εταιρείες περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους , όπως η Ρεκκά.
Να έχουμε από τις Εταιρείες την εικόνα των εξορυκτικών τους δραστηριοτήτων – διαθεσιμότητα στοιχείων . Πάνω σε ένα χάρτη να δούμε που υπάρχει αυτή τη στιγμή εξορυκτική δραστηριότητα , όπως και να δούμε και τις άμεσες μελλοντικές εκμεταλλεύσεις. Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθεί η παραπληροφόρηση.
Να λειτουργήσουμε ένα Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση , Περιβαλλοντικές Οργανώσεις , Τεχνικό Επιμελητήριο , εκπρόσωποι των Εταιρειών. Το Παρατηρητήριο αυτό θα μπορούσε να προτείνει περιοχές προστασίας , να παρακολουθεί θέματα διαχείρισης υδάτινων πόρων , θέματα αποκατάστασης των νταμαριών.
Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Οι Μεταλλευτικές Εταιρείες θεωρώ πως οφείλουν κύρια και γενναία να επενδύσουν σε δύο τομείς στη Φωκίδα , την Παιδεία και το Περιβάλλον.
Υπεύθυνη θέση , οργάνωση και έλεγχος της πολιτείας απέναντι στα θέματα του ορυκτού πλούτου. Μεταλλευτικές ζώνες – ορθοί περιβαλλοντικοί όροι – έλεγχος – αποκατάσταση – περιβαλλοντικές επενδύσεις στις υποβαθμισμένες περιοχές – σχέδια ανάπτυξης.

Θεωρώ ότι για τα θέματα αυτά , θέματα που έχουν να κάνουν με τις ζωές μας (ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ), εμείς οι ασχολούμενοι με τα κοινά , οφείλουμε να είμαστε παρόντες και να λέμε δημόσια τη θέση μας. Αυτό είναι το τίμιο και το σωστό απέναντι σας. Δεν πιστεύω στις ακρότητες , στους μηδενισμούς , στη φοβική σχέση και στους ψιθύρους . Υπάρχουν θέματα που τώρα μπορούμε να συμφωνήσουμε , υπάρχουν άλλα που θέλουν περισσότερο διάλογο και χρόνο.

Αφροδίτη Κ. Παπαθανάση
Νομαρχιακή Σύμβουλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: